O mnie

Z zawodu jestem inżynierem elektronikiem i prowadzę firmę elektroniczno-informatyczną RK-SYSTEM, co sprawia, że na co dzień jestem związany silnie z przedmiotami ścisłymi.

W wieku 14 lat, będąc w szkole podstawowej, uczyłem się gry fortepianie, z którego miałem 11 ocen niedostatecznych wraz z pozostałą częścią klasy. Wynikało to głównie z faktu, iż szkoła posiadała jeden fortepian na wszystkich uczniów, zatem możliwości ćwiczenia były dosyć ograniczone. Kolejnym instrumentem, omawianym na wychowaniu muzycznym, miała być gitara. Z uwagi na zagrożenie oceną niedostateczną z muzyki na semestr, rodzice postanowili kupić mi ten instrument, gdyż gabarytowo jest mniejszy od fortepianu, którego umieszczenie w klasycznym mieszkaniu w bloku byłoby dosyć problematyczne.

Tak wyglądały początki mojego kontaktu z tym instrumentem, który potem towarzyszył mi przez całą szkołę podstawową i średnią.Następnie studia na wydziale elektroniki i w dalszej części praca, sprawiły iż tu nastąpiła przerwa w muzykowaniu...

2007 rok, kolega Piotr wraca z Kuby, skąd przywozi doskonałe kubańskie cygara, na których degustację mnie zaprosił. Podczas naszej dyskusji w kameralnym gronie, przesyconym aromatem kubańskich zapachów usłyszałem w tle świetną muzykę gitarową oraz powalający wokal. Zapytałem Piotra o autora tej kompozycji odpowiedział mi z uśmiechem: „...ty abnegacie muzyczny, przecież to najlepszy kawałek Hendrix'a 'Litle wing'... ”. Po chwili zastanowienia odpowiedziałem, że być może ze mnie abnegat, ale gustu dobrego odmówić mi w takim razie nie można, skoro kawałek jest tak wysoko notowany. Kompozycja ta nakręciła moją muzyczną wyobraźnię do bólu. Po latach nietrzymania gitary w ręku postanowiłem wrócić do swoich dawnych pasji. Z uwagi na dość długą przerwę czasową doszedłem do wniosku, że pomoc nauczyciela gitary zdecydowanie szybciej przybliży mi technika grania Jimmiego. Po 8 miesiącach spotkań, ćwiczenia złożonych gitarowych riffów, doszedłem do wniosku, że trzeba zacząć tworzyć swoje własne numery, tłumacząc tym samym własne odczucia przy pomocy dźwięków.

Tym razem znów los pchnął mnie w stronę kolejnego przypadku. Przychodzi do mnie jeden z moich pracowników z prośbą o udostępnienie jego koledze jakiegoś pomieszczenia do grania na bębnach w siedzibie mojej firmy. Od razu oczy mi błysnęły. Spytałem czy kolega gra na congach. Usłyszałem, że tak. W związku z tym powiedziałem, że jeśli gra dobrze, to wynajmę mu za darmo, ale chcę w zamian od czasu do czasu trochę z nim trochę pograć. W następstwie tego, zgłosił się do mnie Maciek Szyszkowski, który oprócz tego, że grał na bębnach, grał również dobrze na harmonijce ustnej. Po tygodniu znajomości zaproponowałem mu wspólne nagranie płyty, gdyż moja głowa jest pełna pomysłów muzycznych. I tak w 2008 roku powstał „Młodszy brat Bongosa”.Po nagraniu tej płyty Maciek niestety musiał przeprowadzić się z Grodziska do Lublina co zdecydowanie utrudniło nasze kontakty. Postanowiłem ściągnąć do swoich nagrań innych muzyków z 'sąsiedztwa'. Po nagraniu pierwszej płyty przez kolejne 2 lata nagrałem ich łącznie siedem, grając przy tym z różnymi zawodowymi muzykami. Płyty wydawałem sam we własnym zakresie. Były one dystrybuowane wśród znajomych oraz klientów mojej firmy, gdzie dokładaliśmy je jako elementy reklamowe do produkowanych przez nas produktów elektronicznych.

W okresie tych dwóch lat wielu muzyków przewinęło się przez moje studio nagrań. Swoje projekty nagrywałem z między innymi z takimi muzykami jak David Saucedo Valle, Sean Pom Palmer, Michał Borowski.

Jeśli to co napisałem nakręciło Cię już wystarczająco, żeby się ze mną skontaktować, nie trać chwili dłużej, tylko pisz
RK