Dyskografia

Płyta została wydana na początku 2008. Wydawcą była moja firma RK-SYSTEM. Dystrybułowana była wśród znajomych oraz klientów mojej firmy.

W związku z jej wydaniem wydarzyła się dosyć interesująca historia, którą chciałbym przedstawić.
Moi synowie byli w Wielkiej Brytanii na kursie języka angielskiego. Jeden z nich, Marcin, musiał niestety wcześniej wrócić do domu przed jego ukończeniem. Taksówkarz, pracujący dla szkoły językowej, w której syn się uczył, odwoził go właśnie na lotnisko. W drodze rozmawiali dużo o muzyce. Marcin spytał go jaką muzykę lubi. Taksówkarz nie potrafił jednoznacznie określić jej gatunku, ale wspomniał, że ma w domu płytę, którą dostał od swojego kolegi i jak wpadną do niego na lunch przed odlotem, to mu ją pokaże, a przy okazji, zobaczy również gitary na jakich grywa.
W związku z tym, że do odlotu mieli jeszcze około sześciu godzin czasu, zdecydowali się zajechać do domu kierowcy.
W drodze Anglik długo opowiadał mu na temat płyty, którą ostatnio słucha, i że bardzo chciałby tak grać, ale nie do końca jest w stanie rozgryźć techniki grania tego, kto ją skomponował.
Kiedy zajechali na miejsce, Marcin zastał tam dużą kolekcję fenderów, natomiast taksówkarz udał się po płytkę z muzą, która go tak poruszyła i o której tak miło opowiadał Marcinowi w drodze do domu. Po kilku minutach przyniósł do pokoju płytkę, na widok której Marcin stanął jak wryty i krzyknął: „...przecież to płyta mojego ojca, skąd ją masz???” Zapanowała konsternacja między nimi. Anglik patrzył z niedowierzaniem na młodego chłopca i próbował pojąć to, co przed chwilą miało miejsce. Po chwili milczenia młodszy bliźniak odpowiada: „Spójrz na imię i nazwisko autora oraz kto jest na okładce, przecież to ja i mój brat Hubert !!!”
W tym momencie trudno już było podważyć argumenty młodego chłopca. Marcin spytał: „Skąd ją dostałeś?”. Taksówkarz odpowiedział, że kolega, który pracuje w dużej międzynarodowej korporacji, zamawiał ostatnio w jakiejś polskiej firmie urządzenia elektroniczne, które zostały przysłane razem z dwiema płytami dołączonymi w ramach giftu. Jego kolega nie słucha muzyki, w związku z tym podarował mu płyty w prezencie.
Euforia, która ogarnęła dwóch pasjonatów była tak duża, że obaj nie mogli uwierzyć w to, co się wydarzyło. Rozmawiali jeszcze długo na ten temat, Marcin próbował przetłumaczyć mu tytuły utworów na język angielski, ale z niektórymi miał dużo problemów :) Ten fakt, nakłonił mnie do tego, iż we wszystkich kolejnych płytach zacząłem stosować już angielskie nazewnictwo utworów.

Tego, że świat jest mały chyba już nikt nie ośmieli się podważyć...